Hala sen varmışsın gibi iki yastıkla yatıyorum
Kimseye söyleme gidişini, ben söylemedim
Elimde senin siparişin olan torbalarla geliyorum eve
Ağlaya ağlaya öpüyorum yattığın yastığı yorganı
Sanki beni az önce öpücükle yolcu etmişsin gibi çıkıyorum sokaklara
Üst komşuya hava atarak, bir fiyaka bir görsen
Ne garip bu insanlar!
Bütün mahalle hatta alttaki bakkal bile seni geçen Kasım öldü sanıyor
Ne garip bu insanlar!
Hala her sabah bana selam veriliyor
Sanki yaşıyormuşum gibi...
CEYHUN YILMAZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder