7 Aralık 2010 Salı

VEDA ŞİİRİ

Hiçbir şey değişmez korkma
Dolmabahçe'deki Saat Kulesi durmaz mesela
Marmara Denizi küsüp İstanbul'a
Alıp sularını gitmez dilini bilmediği uzaklara
Ama ben gidiyorum
Her sabah yüzümü sıcacık öpen
İstanbul güneşi
Bir süre yatağım boş
Doğduğunda beni bulamazsan şaşırma
Duyamam sesini, çağırma beni bir süre
Her sabah söz verdiği saatte doğan
Selamımı alan İstanbul güneşi
Ve babam!...
Çocuk ellerimle silemediğim burnumu
Cebinden çıkarttığı mendille silen
Hem de dağ kadar boyunu hiçe sayıp
Önümde diz çöken, kocaman babam!
Merak etme, gurur duyduğun yerde oğlun...
Annem!
O eski Türk filmlerinin ağlatmaktan bıkmadığı
Gözlerin sahibi annem
Bak, artık toplu olacak dağınık oğlunun odası
Üzülme sen de...
Herkes gittiğim kadar döneceğimi de bilecek
Teskere diye bir sevgilim var
Bir buçuk yıl sonra, söz verdi, gelecek...


CEYHUN YILMAZ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder